20/05/2012
We twijfelden of we er nog een konijntje zouden bijnemen, maar Kato was nu zo zielig alleen achtergebleven na het overlijden van Fleur met wie ze heel goed overweg kon. Na wat opzoekwerk over verschillende rassen kwamen we uit bij de Nederlandse Hangoor, de kleinste van de hangoorrassen. Luna en Lana waren Duitse Hangoor. Dat waren hele lieve konijnen. Nederlandse Hangoren zijn iets kleiner. We ontdekten dat dit ras ook in de chocoladekleur voorkwam. Dit vonden we heel erg mooi. Zo zijn we Chocolina (Lina) gaan bezoeken in Nederland (Kim's konijntjes). Het was een prachtig konijn. We hebben haar ouders gezien en ook nog vele andere mooie chocoladekleurige Hangoren (Nederlandse en Franse). Dit type konijn heeft typisch een bruin-witte vacht met witte oren. Lina had echter bruine vlekjes op de oren wat we net heel erg mooi vonden. Ze was al een beetje ouder. Dit sprak ons wel aan omdat Kato ondertussen toch ook al wat ouder is en dat zou een hopelijke reünie tussen die twee moeten vergemakkelijken. Een heel jong, klein konijn wilden we niet meteen buiten laten of bij Kato laten. Lina mocht mee met ons. Ze was superbraaf in de auto. De eerste nacht sliep ze nog binnen in een grote kooi zodat ze rustig kon bekomen van alle indrukken.

De volgende dag ontdekten we dat ze olifantstanden had. We lieten deze knippen door de dierenarts. In het vervolg zouden we dit zelf doen. We kregen heel wat instructies mee van de dierenarts. Lina was hierdoor wel een beetje een zorgenkindje. We wilden nauwlettend in het oog houden hoe snel de tanden groeiden en of ze goed kon eten en drinken met haar 'onderbeet'. We probeerden haar zo handtam mogelijk te maken en regelmatig haar lippen zachtjes omhoog te tillen om haar te laten wennen aan deze aanrakingen die nodig zijn om de tanden nadien te kunnen knippen. We hebben deze extra zorgen zeker over voor haar.